Από το πρωί, η Pole κοινότητα του Facebook ασχολείται με το post της αγαπημένης σε όλους μας Marlo Fisken σχετικά με τα όρια της κίνησης του σώματος. Για ακόμα μια φορά, η γλυκιά Marlo, μας έδωσε τροφή για σκέψη.
Μπορείτε να παρακολούθηστε online μαθήματα από την Μάρλο μέσω της πλατφόρμας Open Dance Academy.
Χρησιμοποιήστε τον κωδικό «verticalwise» για 10% έκπτωση
“Γεια σας φίλοι μου!
Βλέπω πολλές αναρτήσεις αναφορικά με “διαδρομές κινήσεων” σας να συνοδεύονται από παράπονα για την ευλυγισία σας. Θα ήθελα να συζητήσουμε τα αίτια πίσω από αυτά τα αρνητικά σχόλια, προκειμένου να αποκτήσουμε μια πιο εξελικτική προοπτική, όσον αφορά την ικανότητα κινήσεων που ο καθένας διαθέτει.
Ανάρτηση No1
«Αυτό θα ήταν μια χαρά εάν δεν χρειαζόταν να χρησιμοποιήσω το _____ (ο καθένας μας μπορεί να συμπληρώσει το μέρος του σώματός του)»
Σας παρακαλώ, σταματήστε να κατηγορείτε τα μέρη του σώματός σας για αυτά που εσείς αντιλαμβάνεστε ως ατέλειες. Εσείς ΕΙΣΤΕ η κίνηση. Οι ώμοι σας δεν σας έχουν αδικήσει. Οι τένοντές σας δεν είναι τελείως ηλίθιοι. Ίσως να είναι τα μοτίβα κινήσεων που χρησιμοποιείτε όλη σας τη ζωή αυτά που έχουν ακινητοποιήσει κάποια μέρη σας. Ίσως έχετε υποστεί τραυματισμό λόγω του τρόπου που επιλέξατε (συνειδητά ή όχι) να τα χρησιμοποιείτε. Τώρα, θέλετε το σώμα σας να λειτουργήσει χάρη σε κάποια νέα ή ξεχασμένη ικανότητα.
*Οι κατασκευαστικές παραμορφώσεις και τα ατυχήματα διαφέρουν, αλλά και πάλι, οι κατηγορίες δεν οδηγούν σε υγιή κίνηση.
Το να κατηγορείτε το σώμα σας αποκαλύπτει μια αποκομμένη σχέση με …τον εαυτό σας!
Εκπαιδεύουμε το σώμα μας κάθε μικροδευτερόλεπτο της ζωής μας. Ακόμα κι αν δε θεωρείτε προπόνηση την οδήγηση ή την ώρα που περνάτε μπροστά στην οθόνη, ξανασκεφτείτε το· πραγματικά είναι. Σαν τον αλγόριθμο του Facebook όπου μάς εμφανίζει σχετικές με τα ενδιαφέροντά μας διαφημίσεις, αντίσοιχα το σώμα διαρκώς κωδικοποιεί τα μοτίβα που χρησιμοποιούμε. Η αναπνοή μας, η στάση και οι σκέψεις μας, ουσιαστικά αποτυπώνονται στον εγκέφαλό μας και στους ιστούς του σώματός μας για μελλοντική χρήση (εάν αυτό σας ακούγεται παράλογο, ρίξτε μια ματιά στη δουλειά των Katy Bowman, Jill Miller, Tod Hargrove and Thomas Meyers).
Τα 90 λεπτά διατάσεων ποτέ δε θα διαγράψουν τις επιπτώσεις του τρόπου ζωής μας. Ναι, μπορούμε να δούμε πρόοδο στην ευλυγισία μας με μερικές συνεδρίες την εβδομάδα, αλλά η δύναμη των υπόλοιπων 22,5 ωρών της ημέρας είναι μεγαλύτερη. Αυτή δεν είναι η άποψή μου, είναι η επιστήμη.
Ανάρτηση Νο2
«Πρέπει να ξεκινήσω να δουλεύω την ευλυγισία μου»
Αλήθεια; ΠΡΕΠΕΙ; Ή μήπως αισθάνεστε υποχρεωμένοι να λέτε ότι πρέπει γιατί κρίνετε τον εαυτό σας μέσα από τα δικά σας πρότυπα; Εντάξει, αν είναι ευσεβής πόθος να είστε πιο ευλύγιστοι, τότε κάντε το. Η προπόνηση για ευλυγισία μπορεί να είναι ένα όμορφο, διαφωτιστικό ταξίδι συνειδητοποίησης. Απλά προτείνω, όπως για ένα συνταξιοδοτικό πρόγραμμα, θα πρέπει να γνωρίζετε προς ποια κατεύθυνση εργάζεστε και τι -πραγματικά- θα κερδίσετε στο τέλος.
Οι περισσότεροι άνθρωποι -και εννοώ όλους τους ανθρώπους, όχι μόνο αυτούς που προσπαθούν να κάνουν τρελά πράγματα σε έναν στύλο στον αέρα- μπορούν να προσπαθήσουν να αποκτήσουν μεγαλύτερη κίνηση σε κάποια “κλειδωμένα” σημεία του σώματός τους, και παράλληλα να γίνουν πιο σταθεροί σε άλλα. Τι στο καλό; Όλοι μπορούμε να αποκτήσουμε μια καλύτερη αίσθηση του πώς συνδέεται το κέντρο του σώματός μας με τα άκρα του.
Συνεπώς, πόση ευλυγισία χρειαζόμαστε για να είμαστε υγιείς;
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Δεν έχει να κάνει με τα tricks που είναι στη μόδα ή με το να φτάσεις το επίπεδο των Ρώσων μετα-εφηβικής ηλικίας αθλητών (ναι, είναι καταπληκτικοί)
Υπάρχουν συγκεκριμένες μετρήσεις του υγιούς εύρους της κίνησης σε κάθε άρθρωση του σώματος.
Όταν προσπαθούμε να αποκτήσουμε μεγαλύτερη κίνηση μερικών αρθρώσεων αντί για υγιέστερη κίνηση σε όλες τις αρθρώσεις, τότε στην πραγματικότητα καταστρέφουμε την ευαίσθητη ισορροπία μεταξύ της επιθυμητής κίνησης και της οδηγούμενης από τον εγωισμό μας εκμεταλλευόμενης κίνησης.
Κάποιοι από εμάς έχουν πολύ ένταση, τόσο στο σώμα όσο και στο μυαλό. Άλλοι έχουν προβληματικά σημεία αλλά υπάρχουν και εκείνοι που φαίνονται να μην έχουν κόκκαλα. Οι άνθρωποι “νουντλς”, με ολική υπερευλυγισία.
Τι είναι η ολική υπερευλυγισία;
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα εκπαιδευμένων ανθρώπων τόσο στο μπαλέτο όσο και στην ρυθμική, λόγω των «αισθητικά επιθυμητών» γραμμών τους. Το σύνδρομο της ολικής υπερευλυγισίας όμως μπορούμε να το συναντήσουμε και σε ανθρώπους που κάνουν καθιστική ζωή. Η ολική υπερευλυγισία θεωρείται δυσλειτουργία καθώς το σώμα δεν λειτουργεί σωστά.
Κι εγώ βλέπω βίντεο ρυθμικής γυμναστικής και λέω: “ουάου, φαντάσου πόσο εντυπωσιακό θα ήταν αν μπορούσα άνετα να χτυπήσω το κεφάλι μου με το πίσω μέρος του μηρού μου ενώ παράλληλα κάνω 10 πιρουέτες». Αλλά πλέον, τα βλέπω διαφορετικά από ότι συνήθιζα. Θαυμάζω, αυτά τα νέα παιδιά, άλλα και ελπίζω να λαμβάνουν σωστή εκπαίδευση. Τα επόμενα χρόνια θα τους δούμε να δαπανούν χρήματα αναζητώντας απαντήσεις και ανακούφιση από τους πολλούς τραυματισμούς που προκύπτουν από τις ακραίες κινήσεις και τους κατεστραμμένους συνδετικούς ιστούς.
Αλήθεια τώρα, έχω δουλέψει το ακραίο εύρος (ROM) για σχεδόν 20 χρόνια και σαν αποτέλεσμα υποφέρω από μερικούς τραυματισμούς που με άλλαξαν και που μου δίδαξαν μερικά σημαντικά μαθήματα.
Πώς θα έμοιαζαν τα μαθήματα ευλυγισίας (το pole dance / τα εναέρια ακροβατικά / ο χορός) αν πήγαζαν από μια σταθερή δέσμευση στην υγιή κίνηση και μακροζωία;
Είμαστε διατεθειμένοι να δείχνουμε λιγότερο εντυπωσιακοί, να μην πληρούμε τα πρότυπα της χορευτικής βιομηχανίας ή να παίρνουμε λιγότερα likes στα social media, εάν αυτό όμως επιφέρει λιγότερο πόνο και υγιέστερη σχέση με το σώμα μας;
Και αν το να είμαστε άριστοι και πρότυπα για τους άλλους, αφορούσε τη δέσμευσή μας να εκτελούμε και να μοιραζόμαστε ασκήσεις που βελτιώνουν την υγεία;
Η παραγωγή ενδορφίνης από ένα νέο trick είναι εκπληκτική και έχει τα οφέλη της. Αλλά υπάρχει ένα κόστος όταν θυσιάζουμε την ισορροπία και τη μορφή ξανά και ξανά για το τι ΘΕΛΟΥΜΕ να επιτύχουμε.
Πιστεύω ότι μπορούμε να είμαστε εκπληκτικοί χωρίς να καταστρέψουμε τον εαυτό μας.
Το να γνωρίζουμε το ΓΙΑΤΙ πίσω από τους στόχους μας (και τις δηλώσεις μας) είναι σημαντικό.
Όσο περισσότερο γνωρίζουμε τι υποστηρίζει το ΓΙΑΤΙ μας, τόσο πιο ρεαλιστικός γίνεται ένας στόχος. Γίνεται πιο χειροπιαστός. Το πιο σημαντικό είναι ότι θα ενσαρκώσει την επιθυμίας μας με έναν τρόπο που θα καλωσορίσει την αλλαγή.
Για τη συλλογική μας υγεία, σας παρακαλώ κάντε έξυπνες επιλογές σχετικά με την κινητικότητα που επιθυμείτε. Θέλω να μας δω όλους να κινούμαστε καλά για πολλές δεκαετίες ακόμα.
Ορίστε μια χαριτωμένη και τελείως άσχετη φωτογραφία από ένα χελωνάκι που προσφέρει ενθάρρυνση.”
Ευχαριστούμε πολύ Marlo!
Δείτε το αρχικό post εδώ
Featured image by Pole Ninja Photography-Kenneth Kao
